เราจะเข้าใจความทุกข์ของคนอื่น และช่วยเหลือเขาได้อย่างไร หากเราไม่เรียนรู้และเข้าใจ ทุกข์ ของตนเองก่อน

 

บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเรียนจิตตปัญญาศึกษาแล้วดีอย่างไร??? ฉันได้อะไรจากการเรียนที่นี่บ้าง??? คงต้องมาลองเรียนรู้ด้วยตนเองเพราะแต่ละคนก็ต่างเดินเข้ามาด้วยโจทย์ที่แตกต่างกัน สำหรับฉันแล้วรู้แต่เพียงว่าทั้งความคิด มุมมองและวิถีชีวิตหลายอย่างนั้นได้เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม

เมื่อชีวิตเกิดคำถามว่า "การเกิดมาครั้งนี้ของฉันควรทำอย่างไรเพื่อให้มีประโยชน์ มีคุณค่าและคุ้มค่าต่อการมีชีวิตอยู่" ฉันจึงก้าวเข้ามาที่จิตปัญญาศึกษาเพราะปรารถนาจะได้เครื่องมือดีๆ ที่จะนำไปใช้ช่วยเหลือบรรเทาความทุกข์ยากให้กับคนอื่น แต่สิ่งแรกที่ฉันเรียนรู้จากที่นี่ คือ "เราจะเข้าใจความทุกข์ของคนอื่นและช่วยเหลือเขาได้อย่างไรหากเราไม่เรียนรู้และเข้าใจทุกข์ของตนเองก่อน" การเรียนที่นี่จึงเป็นการเรียนรู้ที่ใช้ตัวเองเป็นฐานเพื่อที่จะเข้าใจตนเอง ทันกับความคิดและความรู้สึกที่เกิดขึ้น

เดิมทีด้วยดีกรีที่เรียนจบจิตวิทยามาก็คิดว่ารู้จักตนเองเป็นอย่างดีแล้ว แต่ที่ไหนได้โดนตนเองหลอกก็หลายครั้ง ฉันไม่เคยรู้เลยว่าความคิดนี่แหละที่มักผลักเราตกหลุมแห่งความทุกข์อยู่เสมอ การได้กลับมาทบทวนตนเองอยู่เสมอผ่านบทเรียนต่างๆของครูบาอาจารย์ ผ่านการใช้ชีวิตร่วมกันกับเพื่อนๆร่วมรุ่น หรือการใช้ชีวิตในสนามจริง ถือเป็นช่วงเวลาดีๆ ที่ชวนให้ฉันกลับมาทำความรู้จักกับตัวเองมากขึ้นเรียนรู้ที่จะยอมรับและยินยอมให้ชีวิตไม่สมบูรณ์บ้าง เพื่อเรียนรู้กับความไม่สมบูรณ์นั้น เรียนรู้ที่จะเมตตาและเอ็นดูตนเองบ้างเมื่อฉันไม่อาจทำได้ดังที่ตนคาดหวังไว้ เพราะหากเราเอ็นดูตนเองเป็น มันก็ไม่ยากที่จะเอ็นดูคนอื่น ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกว่าตัวฉันนั้นกระจ้อยร่อย ฉันไม่ได้เป็นศูนย์กลางของจักรวาล ฉันเป็นเพียงผู้เรียนรู้และฝึกฝนตน เรียนรู้ที่จะน้อมรับ เคารพกับทุกโอกาส ทุกบทเรียน ทุกสถานการณ์ที่ก้าวเข้ามาในชีวิตของฉันไม่ว่าจะดีหรือร้าย สภาพใจแบบนี้ฉันรับรู้ได้ถึงความเบาสบายของชีวิต ฉันรู้สึกว่าความสุขอยู่รายล้อมตัวฉันและมากมายกว่าเดิม และที่สำคัญฉันรับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงไปของคนในครอบครัวเมื่อฉันมีสภาพใจที่เปลี่ยนไป...

วารุณี นิลพันธ์ 
นักศึกษาจิตตปัญญาศึกษา รุ่น 4