ENG

องค์การอนามัยโลก (WHO) สมาคมผู้เชี่ยวชาญการดูแลสุขภาพ นักวิจัย นักปฏิบัติการ และผู้ป่วยได้ระบุให้เรื่องของจิตวิญญาณและการดูแลทางด้านจิตวิญญาณเป็นองค์ประกอบสำคัญของการดูแลแบบประคับประคอง (Sinclair, 2009) พระสงฆ์ ในฐานะผู้นำทางจิตวิญญาณ ผู้นำทางไปสู่ความหมดทุกข์ จึงเปรียบเสมือนที่พึ่งทางจิตใจให้กับญาติโยม การพัฒนาศักยภาพและองค์ความรู้ที่สอดคล้องกับวิถีปฏิบัติทางพุทธศาสนาให้แก่พระสงฆ์ จึงเป็นคุณค่าสูงสุดที่ช่วยให้เกิดการสงเคราะห์ผู้คนและสังคม ดังนั้น กระบวนการเตรียมความพร้อมให้แก่พระสงฆ์กลุ่มอาสาคิลานธรรม โดยผ่านการอบรมในหลักสูตรการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวพุทธและการดูแลผู้ป่วยระยะท้าย จึงมีความสำคัญและจำเป็นอย่างยิ่ง ที่พระสงฆ์จะได้นำหลักพุทธธรรมในการเยียวยารักษาและฟื้นฟูจิตใจผู้ป่วยระยะท้าย ให้สามารถดูแลสภาพจิตใจให้มีความมั่นคงทางจิตใจ และต้อนรับกับความจริงของชีวิต ตลอดจนกระบวนการพัฒนาจิตใจของผู้ช่วยเหลือที่จะค้นพบและประจักษ์ถึงสัจธรรม ความเปลี่ยนแปลงของชีวิตไปพร้อม ๆ กัน (เพริศพรรณ แดนศิลป์ และคณะ ,2561)

เวทีเสวนาจิตตปัญญาครั้งนี้ได้นำผลการศึกษาวิจัยเรื่อง “ประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงมิติภายในภายหลังการเข้าร่วมอบรมหลักสูตรการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวพุทธ และการติดตามผลการปฏิบัติงานของกลุ่มอาสาคิลานธรรมต่อผู้ป่วยระยะท้าย” ซึ่งได้รับทุนอุดหนุนการวิจัยจากเงินรายได้มหาวิทยาลัยมหิดล ภายใต้ศูนย์เรียนรู้และพัฒนาสุขภาวะผู้สูงอายุแบบครบวงจรและบริบาลผู้ป่วยระยะท้าย โดยถ่ายทอด 2 รูปแบบ คือ 1). การจัดเวทีเสวนา เพื่อนำประสบการณ์ของพระสงฆ์และวิทยากรถึงประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงมิติภายในที่เกิดขึ้น ในแง่ความรู้สึกนึกคิด ทัศนะ ท่าที โลกทัศน์ ฯลฯ ของพระสงฆ์ที่ทำงานดูแลจิตใจผู้ป่วยระยะท้าย และคุณค่าที่เกิดขึ้นกับญาติผู้ป่วยระยะท้าย และ 2) การจัดกระบวนการเรียนรู้เพื่อการเข้าถึงธรรมในชีวิตประจำวัน