เสียงสะท้อน

หลักสูตรจิตตปัญญากับการฟื้นฟูความสามารถและศักยภาพความเป็นมนุษย์

การอบรมเชิงปฏิบัติการแนวจิตตปัญญาศึกษา สำหรับนักศึกษาพยาบาลศาสตรบัณฑิต

วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ราชบุรี

ระหว่างวันที่ 12 – 14 สิงหาคม 2558

เสียงสะท้อนจากกิจกรรม :

- กิจกรรมประกาศความรู้สึกในวงก้นหอย ทำให้พวกเราได้พูด ได้ระบาย เพราะบางคนเขียนจากความรู้สึกที่ไม่เคยได้พูดให้ใครฟัง แต่ว่าได้พูดในวงก้นหอยทำให้รู้สึกดีขึ้น
และเป็นการย้ำเตือนที่จะทำให้เราได้ทำในสิ่งที่พูดจนประสบความสำเร็จ เปรียบเสมือนแรงบันดาลใจ ขอบคุณค่ะ

- สามวันที่ผ่านมา ทำให้หนูได้เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง ได้รู้จักเพื่อนใหม่ รู้จักการแก้ปัญหา ชอบกิจกรรมของวันสุดท้าย “กิจกรรมวาดรูป แล้วส่งให้เพื่อน ๆ วาดต่อ”
มันทำให้หนูรู้สึกว่า หนูไม่ได้อยู่ที่นี่คนเดียว ยังมีเพื่อน ๆ คอยช่วย รูปที่หนูวาดคือรูปเพื่อน ๆ ที่เรียนจบไปพร้อม ๆ กัน แล้วก็มีเพื่อนคนหนึ่ง วาดเพิ่ม เขียนเพิ่ม ว่า “สู้ ๆ”
BCNR 33 ชอบมาก ๆ ค่ะ

- ชอบกิจกรรมบ้านแห่งลมหายใจ เพราะกิจกรรมนี้ ทำให้เข้าใจความรู้สึกที่ว่า “คิดถึงบ้าน” มากขึ้น ทำให้รู้ว่า การคิดถึงบ้านไม่จำเป็นว่าเราจะต้องได้กลับไปบ้านทุกครั้ง
ถึงจะทำให้หายคิดถึง แต่สิ่งที่จะทำให้หายคิดถึงคือ การที่เรารู้ว่าบ้านให้อะไรกับเรา แล้วเราจะเก็บสิ่งที่บ้านให้เราเอาไว้กับตัวเราได้อย่างไร สำหรับความรู้สึกของหนูในตอนนั้น
ตอนที่ได้เล่น มันทำให้หนูรู้สึกว่า บางทีหนูอาจจะไม่ได้อยากกลับบ้าน แต่หนูแค่อยากเจอคนที่หนูรักคือแม่ อยากได้ความอบอุ่น ความสบายใจ ความปลอดภัย อิสระ และอะไรหลาย ๆ อย่าง ซึ่งแต่ละอย่างในบางครั้งนั้นเราก็อาจจะสามารถสร้างมันขึ้นมาเองได้

- ชอบกิจกรรมผ่อนพักตระหนักรู้และนอนฟังนิทาน เพราะตอนนี้หนูอยู่ในช่วงที่ร่างกายอ่อนล้า ต้องการการพักผ่อนเป็นอย่างมาก และเมื่อได้มานอนฟังนิทาน มันทำให้คิดถึงตอนเป็นเด็ก ๆ ที่เราได้หลับนอนเต็มที่ นอนแบบมีสติ ไม่ใช่ในชีวิตจริงปัจจุบันที่ทุก ๆ คือหลับไปกับหน้าจอคอม ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าหลับไปตอนไหน การได้มานอนแบบนี้ทำให้รู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูกค่ะ

- หนูชอบกิจกรรมนี้มากเลยค่ะ มันไม่ใช่แค่สนุกอย่างเดียว แต่มันคือการเรียนรู้วิธีที่จะอยู่ร่วมกัน รู้จักการแบ่งปันซึ่งกันและกัน ทำให้เรารู้จักเพื่อนมากขึ้น รู้จักตัวเองมากขึ้น ทุก ๆ อย่างที่ได้ทำมาสามวันนี้ มันทำให้หนูรู้สึกเข้มแข็งมากขึ้น หนูชอบกิจกรรมที่ให้เราได้เปิดโอกาสให้ตัวเองเป็นทั้งผู้รับฟังและผู้พูด ทำให้เราได้รู้จักและเข้าใจความรู้สึกของคน ๆ นั้นมากขึ้น ทำให้รู้จักที่จะเป็นผู้ฟังที่ดี และได้แบ่งปันความรู้สึกกับเพื่อน ๆ โดยที่ไม่ต้องเขินอาย ทำให้เรามีความมั่นใจมากขึ้นว่ายังมีคนที่มีปัญหามากกว่าเรา ไม่ใช่แค่เราที่ทุกข์คนเดียว ทำให้เรามีความหวังที่จะอยู่ต่อไปกับเพื่อน ๆ

- ปมมนุษย์ เป็นกิจกรรมที่ทำให้ฉันมีแรงขึ้นมา จากในความรู้สึกท้อ สับสน งง ได้รู้ว่าปัญหามันเกิดจากจุดเล็ก ๆ เป็นปม ถ้าเราค่อย ๆ แก้ทีละนิด ไปเรื่อย ๆ มันก็จะกระจ่างแจ้งเอง ขอขอบคุณกิจกรรมนี้ที่ทำให้ฉันมีแรงคิดและแรงสู้ที่จะฝ่าอุปสรรค และสอนให้ฉันแข็งแรงขึ้นกับทุกปัญหา ขอขอบคุณที่ทำให้ฉันรู้ว่า ไม่ว่าจะปัญหาใหญ่หรือเล็กแค่ไหน ย่อมมีทางออกเสมอ ขอแค่ค่อย ๆ แก้ไขไปทีละนิด อย่าคิดหนีปัญหาโดยทางลัด